Het gaat hier naar omstandigheden goed met ons. We hebben een hele goede nacht gehad, alledrie heerlijk doorgeslapen. Xander had vanmorgen iets lagere koorts dan de nacht ervoor, 39,2. Hij is nog tammetjes, ligt het liefst op de bank en moppert nog veel met een klaagstemmetje. En ondanks dat het voor hem allemaal heftig is, maken we er nu ook af en toe korte metten mee. Klagen mag, maar op normale toon, en alles moet hij wel eerst zelf proberen. Hij heeft soms de neiging, dat had hij voor zijn ziekte al, om te blijven hangen in angst en negatieve emoties (heul herkenbaar, haha!), en het is zaak op tijd daar ook even doorheen te prikken.
Dus ja, we worden ook even boos op hem als hij weigert naar de wc te gaan, we zetten even door dat hij gewoon móet drinken, en laten hem soms ook even merken dat wij niet zijn bediende zijn. Zo proberen we hem bijvoorbeeld aan te leren dat hij binnen prima zelf zijn sondetas kan verslepen als hij ergens naartoe wil lopen.
Want ja, na 2 weken snapt hij al precies hoe hij ons kan bespelen en ons kan laten lopen. En geef hem eens ongelijk, zouden we zelf ook doen...
En nu naar het ziekenhuis in Ede!
Xander zit voorin, wilde zelf een cd aanzetten, hij kletst gezellig mee, we leggen hem uit dat de boeren nu het land aan het bemesten zijn ('koeienpoep in de grond!'), en voor nu is het gewoon een goede dag!
En nu ga ik weer even haken...
Alles moet je leren Nieke zelf al ben mama en papa . Brei maar iets gezellig doet een mens goed even iets anders. 🌻🌻🌞🌞
BeantwoordenVerwijderen