We hebben redelijk goed geslapen. Dat wil zeggen: de heren goed, ikzelf redelijk. Ik was om 4.30 uur wakker, en daarna was het gedaan met de slaap.
We vertelden Xander dit keer op zaterdag al dat we vandaag naar het ziekenhuis moeten. Hij nam het voor kennisgeving aan. Het meest interessante vond hij nog dat er in plaats van een grote S van school, een Z kwam te staan op de kalender. En verder had hij het er niet over.
Vanmorgen begon hij bij het wakker worden wel gelijk een beetje te huilen. 'Mama, ik vind het zo vervelend dat we naar het ziekenhuis moeten!'
'Dat snap ik helemaal jongen, het ís ook niet leuk.'
'Hoeveel dingen moeten we daar doen?' '4 dingen...'.
Ok. Getallen bieden hem vaak houvast, of het nou gaat om de datum, het aantal happen dat hij moet eten, of het aantal afspraken wat hij heeft in het Maxima.
Het plasje (nou ja, zeg tegenwoordig maar gerust plas) opvangen vond hij dit keer zelfs grappig om te doen. 'Mama, dat moet ik zeker doen in dat ronde groene ding hè?'
In 1 keer goed. En met interesse volgde hij de straal in de bak. 'Zo hé, dat was even een grote plas mama!'
Geen idee wat straks de waarden zijn, maar ik zag een prachtige gele heldere vloeistof, zonder vertroebeling ed, dus ik heb met een voldaan gevoel het urinepotje tot de rand toe gevuld.
Tot de rand toe?
Nou, het is soms een felbegeerd goedje in het Maxima, en mocht één of andere onderzoeker of andere arts er wat van willen hebben, dan heb ik genoeg om uit te delen. Beetje als het kruikje van de weduwe te Zarfath, maar dan anders...
Het Emla plakken was dit keer tranen met tuiten. Hij klaagde maar over dat het pijn deed en papa moest en zou 'm in de auto tillen, hij kon spontaan niet meer lopen.
Op zo'n ochtend bewegen we in veel dingen met 'm mee, dus papa deed gewillig wat hij wilde.
En nu rijden we weer. Of, nou ja, we gassen en remmen. Want het is filerijden op de geijkte plekken op de A12. De muziek staat aan, Raffie zit als een trouwe waakhond aan de voeten van Xander, papa rijdt zoals gebruikelijk, en Xander deelt om de paar minuten de huidige ANWB verkeersinformatie mee.
En ik? Ik denk dat ik nog even de binnenkant van mijn oogleden ga bekijken. En mocht dat niet lukken, dan is daar altijd nog mijn haakwerkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten