Xander wel met gemengde gevoelens, want ja, hem wordt aangepraat dat school leuk is. Maar het was ook dusdanig spannend, dat dat eigenlijke het leuke overheerste.
En ik keek er ook enorm naar uit. Eindelijk, eindelijk weer wat uurtjes voor mezelf. En toen in de week, voorafgaande aan de eerste schooldag, een kink in de kabel dreigde te komen vanwege administratieve rompslomp bij de gemeente, toen knapte er even iets. En ik schreef een mail naar de hoogste baas van de gemeente, meneer de burgemeester. Voor velen meneer van Dijk. Voor mijzelf inmiddels Otwin.
Het kwam gelukkig goed. Al is dat niet geheel aan Otwin toe te schrijven, maar vooral aan de voortvarendheid van Buurtzorg Jong. En Otwin? We kregen een fijne mail terug met alle begrip. Ook daar is een burgemeester soms voor, en dat deed ons goed.
Daar gingen we. Wel ruiten-krab-vertragingstijd op enkele dagen, maar we werden wel getrakteerd onderweg op dit soort plaatjes. Wat is de morgen dan soms mooi!
Het gaat goed op school. Wennen, spannend, nieuw, en de tweede dag plastte Xander z'n schoenen onder. Of liever gezegd: vól. Maar dat gaf niet, ze konden thuis in de wasmachine.
Vandaag is hij voor het eerst een hele dag naar school geweest. Ook dat ging goed. De juffrouw gaf me bij het ophalen nog wat feedback. 'Hij is heel erg afwachtend', 'Je moet hem erg stimuleren' enz. Tja. Was dat niet zo geweest, dan had ik het raarder gevonden. Nu nam ik het voor kennisgeving aan.
Ik kijk inmiddels naar andere dingen: hoe is de spanning voordat hij naar school gaat? Durft hij aan te geven dat hij naar de wc moet? Heeft hij (genoeg) gegeten en gedronken?
Zo ja, dan weet ik dat op school de spanning te hendelen is, en dat is voor mij voldoende.
Dus ja, het gaat goed. Ook beter dan een jaar geleden.
Alle overige doelen voor hem, daar komt binnenkort een gesprek over. Ik denk dat het lijstje, zeker na het afgelopen jaar, veel korter is geworden. Als hij zich daar goed en veilig voelt, dan is het goed. Alle andere doelen, ik geloof het wel.
Het is wel gek hoor, 6 uur achter elkaar voor jezelf hebben. Ik keek telkens nog naar de klok of spitste soms mijn oren. O nee, dat hoeft niet. Ik kan gerust nog 5 minuten extra in het zwembad ronddobberen. Of 10 minuten. Of 15 minuten. En ná de zwemsessie die al heul luxe aanvoelde, kon ik ook nog eens in alle rust een heerlijk broodje eten. En toen was er nóg tijd over om een kleine powernap te doen. En toen was het nóg geen tijd om hem van school te halen.
Raar. Alsof ik telkens wat fout deed ofzo. Maar ook dat zal vast wel wennen.
Nog 4 dagen, en dan heeft meneer alweer 2 weken vakantie. Dat is nog eens een relaxte start van zijn schoolcarrière!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten