Het einde van de vakantie nadert...

En toen was de vakantie bijna ten einde. De normale gang van zaken klopt weer op de deur. Ik kijk er nog niet naar uit, en tegelijk is het goed. 

We hebben goede weken gehad. Nuttige dingen gedaan, leuke uitstapjes gemaakt, uren niks gedaan, geld uitgegeven en eigenlijk gewoon alles gedaan wat te doen gebruikelijk is in vakanties.

Met Xander gaat het goed. Hij voelt zich goed, is energiek en speelt en slaapt goed. Wel heeft hij weinig eetlust en is zijn stoelgang niet zoals het normaal moet zijn. Dat is een algemeen bekend fenomeen bij chemo. Dat is dus wel bewerkelijk, want hij moet soms wel 6 of 7 keer per dag naar de wc voor de grote boodschap. Geven we hem geen macrogol, dan moet hij net zo vaak, maar zien we dat de darmwand geïrriteerd raakt en komt er telkens maar weinig. Geven we hem wel Macrogol, dan wil de boel weer te veel en te goed doorlopen. Blijft dus beetje gedoe, maar ook dat went. Xander heeft verder geen pijn, en is net te klein om te bedenken hoe vaak hij op een ochtend al geweest is😉.

Met mijzelf gaat het verder ook redelijk goed. Nog steeds de vage klachtjes, die gelukkig niet erger worden. Nog steeds moe, maar ik had niet de illusie dat ik deze week volledig zou uitrusten. Ik geloof het wel, gaat allemaal wel weer over voor ik een jongetje word. Vermoed ik zo. 

Zo, en nu nog wat foto's van onze activiteiten afgelopen anderhalve weken. Wat deden we? 

We gingen tijdens de hitte naar een heerlijk koel winkelcentrum met airco, waar we een leuke mini auto tegenkwamen. 

We mochten zomaar mee met een uitstapje van CARE Travel, varen met de Iesselganger.

We gingen op verjaardagsvisite bij Xing Ya in Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Ze werd 9 jaar. Maar ze leek niet echt heel veel zin in een party te hebben. Of ze lag juist bij te komen van een heftig feestje de avond ervoor, dat kan ook.

Nog een paar plaatjes van Xander in de dierentuin. 

We, ik, besloot dat we nog niet genoeg geld hadden uitgegeven. We kochten een nieuwe elektrische fiets voor mij! De bakfiets moet binnenkort weg, de accu is niet goed meer en een nieuwe accu kost teveel voor wat het oplevert aan winst voor ons. Dus. Een hoop geld lichter, maar ben er zooooo blij mee. En Xander, zijn hele leven gewend aan een bakfiets, vindt het geweldig om achterop te zitten! 

Over fietsen gesproken: deze hebben we nu geleend bij de Speel o Theek. Ongelooflijk onhandig qua breedte, en toch is hij leuk.

Dat was dus de vakantie.

Het zicht gaat nu langzaam op maandag. Want dan hebben we weer een pittig dagje, de kuur met Doxorubicine. We gaan met z'n drieën, en moeten 9.00 uur in Utrecht zijn. Maar...het is de laatste kuur met Doxo! Toch een mijlpaal. En we gaan dokter Martine weer zien, en daar kijk ook ik wel een beetje naar uit. We hebben haar tenslotte nog niet live gesproken sinds de goede uitslag, en het is fijn dat nu wel te kunnen doen. 

Dinsdag begint Ronald weer met werken. En komt er weer ritme in de dagen. 

Moedig maar weer voorwaarts!