vrijdag 20 mei 2022

Het noodweer

Het was gisteren een dag van tegenstellingen wat betreft het weer. Zaten we gisterochtend met de rolluiken dicht tegen de hitte, gistermiddag besloten we de rolluiken dicht te doen vanwege het noodweer. Niet dat Xander echt bang voor zulk weer is hoor. Ik moest hem zelfs nog manen op tijd naar binnen te komen voordat de bui losbarstte. 
Het is ergens zo gaaf om te zien en voelen, die laatste minuten voor de bui losgaat. De stilte. De benauwde sfeer. En dan ineens het geruis van de wind, je voelt de temperatuur ineens dalen, die eerste grote druppels....en dan maken dat je binnenkomt!
Het ging dusdanig hard dat er een boom omwaaide bij de buren. En dat was leuk! Nou ja, niet voor de boom en de buren. Maar de brandweer kwam. En als er een brandweerwagen door het durrep rijdt, loopt de hele buurt uit. Xander en ik dus ook. 
'Ze zijn erg toeschietelijk!', zei een buurvrouw. 'De kinderen mogen in de wagen zitten, wil Xander ook?' Ja natuurlijk! Maar de motor draaide nog, en dat was spannend. Eén van de heren ving dat op, en hoppa, de wagen werd meteen uitgezet. En Xander erin.

En toen mocht hij zelfs nog achter het stuur!



En eindelijk herkende ik één van de brandweermannen. Sorry August, het duurde even voor ik door had dat jij het was. Wat heb jij met je mannen voor mooie momenten gezorgd bij Xander en de andere kinderen! Dat was het wachten op de gemeente-medewerker die er met 5 minuten zou zijn maar er na 25 minuten nóg niet was, meer dan waard. En jullie hadden het al zo druk met al die meldingen. Hopelijk blijft het vanmiddag rustiger...

Nou, en deze dag begint ook wel verrassend. Xander begint steeds meer eigen eetlust te krijgen. Hij heeft zojuist anderhalve boterham op zitten kanen! Terwijl hij dus 's nacht al 450 ml sondevoeding (volgens een trouwe lezeres 'net pannenkoekenmix') naar binnen gepompt heeft gekregen. Tot zijn eigen verrassing vindt hij het super lekker. 'Mama ik heb helemaal geen vieze smaak meer!' Dat komt door de weinige chemo die hij afgelopen tijd heeft gekregen.
Ik deed het al niet echt, maar ga me nu al helemaal niet meer druk maken over zijn eten. Iemand vroeg wanneer Xander weer normaal zou gaan leren eten. Nou, dit jaar sowieso niet meer, haha! Zolang hij onder behandeling is, is dat geen enkele strijd waard. En als ik dus nu zie hoe snel de smaak weer terugkomt na enkele weken geen chemo, en hij dus al gelijk ook weer goed grotere porties verdraagt, heb ik daar geen enkele zorg meer om. 

En nu ga ik eens de badkamer poetsen, bleeh... Geen zin in, maar als ik even gas geef issie binnen 30 minuten met bezemen gekeerd en gesopt. Nienke, d'ran!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een jaar schoon en afsluiting

En weer hebben we een bijzondere mijlpaal bereikt: Xander is precies een jaar officieel schoon! Nou ja, qua kankercellen dan hè. De buitenka...