Emla geplakt, koffers mee, knuffels mee, thee mee, haakwerk mee, chauffeur mee, Ernie Haase en consorten mee, goede moed mee: we hebben het allemaal. En we rijden keurig om 7.00 uur weg.
De nacht verliep gelukkig minder pittig dan gedacht. De jeuk was buiten wat huilmomenten om te doen, alleen nu hadden we weer wat anders. De pleisters van de sonde hingen om 2.00 uur op half 7. Hee, dat is best een grappige zin, haha! Nou ja, hij lag er zo goed als helemaal af, en de sonde werd nog net een beetje op zijn plek gehouden door een heel klein stukje pleister. Gelukkig er niet uit!! Dus samen we dit weer zeer degelijk en constructief geplakt. En konden we nog een paar uurtjes slapen.
En nu ga ik genieten van een rustmomentje en een bak thee. We gaan wel zien wat deze dag ons brengt....
Met dat ik wacht tot het blog zich opent schiet de gedachte door me heen 'Nienke zou kunnen beginnen met: 'Daar gaan we weer''. En zie daar: twee zielen, één gedachte!.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet