Uitslag en vervolg

Aan het eind van de middag hebben we een gesprek gehad met de oncoloog en zijn de uitslagen van alle onderzoeken besproken.

De oncoloog was direct en to the point, maar gaf de boodschap tegelijk subtiel mee. Xander zal vóór de operatie 6 weken chemotherapie krijgen. Dit betekent dus uitzaaiing in de longen. Het gunstige is dat het er maar 1 is, een bolletje van 8 mm in de linkerlong, aan de rand.

De tumor in de nier blijkt een inhoud van 650 ml te hebben.

De chemotherapie moet ervoor zorgen dat de tumor in de nier slinkt (het mooiste zou zijn onder de 500 ml), én dat de tumor een hardere en steviger rand krijgt waardoor hij er beter uit gehaald kan worden. Zou hij er nu meteen uit gehaald worden, dan is er veel grotere kans dat de tumor 'verbrokkelt', en kankercellen los gaan zweven. 

De hoop is ook dat de kleine tumor in de long door de chemotherapie verdwijnt. Zo niet, dan moet hij er operatief uit gehaald worden of via bestraling behandeld.

Morgen krijgt Xander de eerste chemo toegediend. Daarna zal hij elke maandag (vanaf 14 maart) de volgende chemo toegediend krijgen. Zodra de 6 weken klaar zijn, wordt de tumor eruit gehaald. 

Ook ná de operatie zal er nog chemotherapie nodig zijn, maar dat hangt volledig af van de uitslag van het onderzoek van de tumor onder de microscoop. 

Tot zover het 'zakelijke' gedeelte. 

Ik weet niet of we echt geschrokken zijn van het bericht dat het helaas toch ook in de longen zit. We kregen tenslotte afgelopen weekend al het ergste bericht.

Toch deed het gesprek wel veel met ons.

Niet alleen weer de confrontatie met wat er aan de hand is, maar ook wat ons (wellicht) te wachten staat. De opsomming van de bijwerkingen die er kunnen komen. 

Ja, hij zal kaal worden. Hij heeft vanaf nu steeds een sondeslangetje in zijn neus. 

Misselijkheid, problemen in de mond, obstipatie, houteriger lopen, tintelingen: zomaar wat dingen die erbij horen. Maar ook alle medicatie, het omgaan met de sonde, voorzichtigheid mbt infectiegevaar: het duizelt ons en komt soms in golven op ons af. 

We weten en hebben afgelopen dagen zo ervaren hoe de Heer ons helpt en draagt. En we weten dat Hij het ook in de komende periode zal doen. Maar we weten ook dat de periode zwaar zal worden. Dat we nog maar aan het begin staan van een lang traject. 

We bidden en hopen dat Xander hier goed doorheen komt. Dat hij straks helemaal beter zal worden. In de wetenschap is de prognose van deze variant best goed, en wordt het bestempeld als 'goed behandelbaar'. In die hoop willen we door.

Maar we weten ook allemaal hoe kwetsbaar het leven is, en dat God soms wegen heeft die anders zijn dan we zouden willen.

En ons gebed is eigenlijk vooral om kracht en rust om de komende periode door te komen. In het besef dat Hij uiteindelijk het beste weet wat goed voor ons is!