Dan maar niet in bad

De dag begon vroeger dan gehoopt. Xander lag gisteravond wat later in bed, omdat zijn moeder zo nodig nieuwe schoenen moest kopen. En toen dachten we: hopelijk slaapt hij morgenochtend óók wat langer door. Helaassss...7:15 zat hij kaarsrecht in zijn bed. Dus zijn moeder om 7:16. 

Vandaag was een veel-buiten dag. We fietsten anderhalf uur. En vanmiddag speelde hij, toen hij eenmaal in zijn snoerloze uren zat, buiten en hielp hij Ronald in de tuin.

Tijdens het eten kakte hij wel helemaal in. Het begon met een patatje met saus die hij wilde eten. Die viel niet goed, en kwam er dus weer meteen uit. Toen vertelde we hem dat hij ná het eten in bad moest. Dikke tranen! Sinds een tijdje vindt hij dat zó eng, en helemaal sinds de ziekte. Als we zijn hemd uitdoen is hij helemaal overstuur, alles wat zijn buik en borstkas aangaat, daar mogen we zelfs niet naar kíjken. 

Terwijl hij nog zat te sippen op zijn stoel over het bad-nieuws, kreeg hij het ineens zo koud, dat hij niet meer kon stoppen met bibberen. We installeerden hem met een deken op de bank. 

(Tegenwoordig heeft hij het trouwens áltijd koud. Ook op de wc. En om te voorkomen dat hij dus meteen weer van de wc af wil, zit hij regelmatig zó in het kleinste kamertje.

Ik maakte stiekem deze foto. Althans, dat dacht ik: 'Mama wat doe je?' 'Niks!' 'Wel, je maakte een foto.' )

Goed, over het avondeten. Toen we aangaven dat het misschien niet zo verstandig was om een paar happen toetje te eten, want net overgegeven, was het weer hommeles. 'Maar als ik nu niet overgeef, dan kan ik nu wel een toetje eten!' 

De logica van deze redenatie zagen we niet helemaal, maar vooruit: we voerden hem een paar happen toetje op de bank, en besloten dat het in bad gaan maar een andere keer moet gebeuren. 

Sinds hij ziek is badderen we minder. Hij moet al veel polonaise aan zijn lijf gedogen, en in bad gaan is een kwelling voor hem. Het liefst stopte ik hem elke paar dagen in bad. 

Maar dat is echt teveel voor hem. We moeten accepteren dat het zo is, en dat hij van 1x in de week of nóg minder in bad niet zoveel  krijgt. We poetsen 'm zo goed en kwaad als het gaat met vochtige babydoekjes, en er zijn nog maar weinig haren die vet kunnen worden, dus dat is dan wel weer handig, haha!

Tanden poetsen daarentegen is wel weer een must, vanwege kans op mondproblemen door de chemo. Dus dat doen we ook trouw.

Uiteindelijk viel hij bijna in slaap op de bank, dus hebben we hem lekker naar bed gebracht.