maandag 16 mei 2022

Het weekend

Wat was het de laatste dagen stiiiiiiil op mijn blog! Mensen, dat is een goed teken. Dan is er namelijk weinig nieuws te melden, en geen nieuws is goed nieuws. 
Het is nu rond 10.00 uur, maar heb voor mijn gevoel er al een halve werkdag op zitten.  Met warm weer begin ik liefst vroeg in de morgen. Zowel Xander als ik kunnen slecht tegen warmte. Dus in plaats van Xander aan een nieuwe fles voeding te laten beginnen, koppelde ik m af en schopte hem al om 8.00 uur naar buiten. Lekker spelen jongen, nu het nog koel is! En nu vermaakt hij zich al een uur met lege plantenbakjes. Eerst werden er taartjes gebakken, inmiddels is de ruwere fase aangebroken en is het vooral leuk ze in een rij te zetten en er overheen te rijden. 


Afgelopen zaterdag deed ik maar eens inkopen bij het tuincentrum. We hebben weliswaar wat minder tijd voor de tuin. Maar áls we dan buiten zitten, dan is het ook een beetje treurig om naar een verdord prairielandschap te moeten kijken. Zaterdag plantte ik al wat perkgoed, maar omdat het me toen eigenlijk te heet af was, maakte ik die klus vanmorgen af.
We hebben een prima weekend achter de rug. Ronald genoot van het etentje, ik genoot iets minder van de workshop, want die ging niet door. Teveel afmeldingen, helaas. Maar ik liet me mijn me-time niet afpakken, dus ging ik over op een andere workshop: shoppen. Kan ik iedereen aanbevelen. Kost wat (maar ff flink doorwerken Ronald), maar resultaat is altijd naar tevredenheid. 
Wat deden we nog meer afgelopen weekend? 
Ik repareerde eigenhandig onze deurbel. Die is al weken kapot, en ik dacht: ik ga eens kijken of ik dat ook kan. Anderhalf uur verder was hij gemaakt. En trots dat ik was! En wat een voldoening geeft dat, zelf iets maken! En hoe leuk is het een beetje te prutsen met draadjes en schroefjes en een batterij. Mijn techniekleraar van 20 jaar geleden zou trots op me zijn.
Ronald en Xander sloopten een pergola en sleepten het hout naar huis. Want, kunnen we vast nog wat van maken. 
We waren buiten, heul veul buiten. We speelden met de bal. 

We luierden. We aten buiten. We scheerden de heggen. Ik sleepte mijn haakboeken naar buiten en ging inspiratie op zitten te doen. En ik bond de skates onder en bleek het nog te kunnen. 


En nu is het maandag. Ronald werkt nu thuis, ik zit lekker in de tuin. Dat is een prima taakverdeling dacht ik zo. We moeten straks om 11.15 uur vertrekken naar het Maxima. Hopelijk zijn de bloedwaarden goed, en kan de kuur inlopen. We shall see!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een jaar schoon en afsluiting

En weer hebben we een bijzondere mijlpaal bereikt: Xander is precies een jaar officieel schoon! Nou ja, qua kankercellen dan hè. De buitenka...